W najbliższych latach holenderska firma planuje posadzić w Islandii blisko dwa tysiące hektarów lasów. Główne cele projektu to pochłanianie dwutlenku węgla, zalesianie zdegradowanych terenów oraz pozyskiwanie drewna. Zalesienia mają objąć dwa obszary – 1300 hektarów w gminie Grímsnes og Grafningshreppur oraz około 680 hektarów w regionie Borgarfjörður.
Za przedsięwzięciem stoi firma Heartwood Afforested Land ehf., należąca do holdingu HAL Holdings. Lasy powstaną na gruntach zakupionych przez inwestora – jednym z nich jest nieruchomość Varmalækur przy ujściu doliny Flókadalur w Borgarfjörður. Teren ten liczy około 850 hektarów, z czego zalesionych ma zostać nawet 80%.
W planowanym lesie znajdą się różne gatunki drzew – topola kalifornijska, świerk sitkajski, sosna, modrzew i brzoza. Projekt przeszedł już wstępną ocenę środowiskową i uzyskał pozwolenie na zalesienie pierwszych 80 hektarów, co – jeśli nic nie stanie na przeszkodzie – nastąpi jeszcze w tym roku. Pozostałe nasadzenia mają być realizowane stopniowo przez kolejne cztery lata.
W dłuższej perspektywie, od 15 do 20 lat, na wspomnianych terenach prowadzona będzie tzw. leśna gospodarka ciągła – las będzie stopniowo wycinany i sadzony ponownie, przy czym jednorazowy wyręb nie przekroczy 20% powierzchni danego obszaru.
Jeszcze większy projekt zaplanowano na działce o powierzchni 1700 hektarów w miejscowości Villingavatn w Grímsnes og Grafningshreppur, położonej między jeziorami Þingvallavatn i Úlfljótsvatn. Tam również ma powstać las użytkowy oparty na zasadzie zrównoważonego gospodarowania, z podobnym składem gatunkowym. Według założeń, posadzonych zostanie około trzech milionów drzew. Firma ma nadzieję rozpocząć prace już w przyszłym roku.
Jak przekazał przedstawiciel inwestora w odpowiedzi na pytania redakcji RÚV, obydwa projekty znajdują się na wczesnym etapie i choć należą do największych prywatnych inicjatyw tego typu w Islandii, ich skala pozostaje umiarkowana w porównaniu z państwową gospodarką leśną. W skali międzynarodowej są to stosunkowo niewielkie przedsięwzięcia.
Zgodnie z założeniami, obszary szczególnie wrażliwe – takie jak tereny podmokłe, stanowiska archeologiczne czy cenne przyrodniczo fragmenty krajobrazu – pozostaną nienaruszone.
