19 czerwca w Reykjavíku jest obchodzony Dzień Praw Kobiet.
Minęło 110 lat od dnia (19 czerwca 1915 roku), w którym kobiety, mające więcej niż 40 lat, po raz pierwszy uzyskały w Islandii prawa wyborcze oraz możliwość kandydowania. Z tej okazji w całym mieście odbyły się wydarzenia upamiętniające ten przełomowy moment w historii kraju.
Dopiero w 1920 roku wiek uprawniający kobiety do głosowania został zrównany z wiekiem uprawniającym mężczyzn.
Uroczystości rozpoczęły się o godzinie 16:00 ceremonią złożenia wieńca na cmentarzu Hólavallagarður. Przewodnicząca Rady Miasta, Sanna Magdalena Mörtudóttir, oddała tam hołd Bríet Bjarnhéðinsdóttir – jednej z najważniejszych postaci walki o prawa kobiet w Islandii i założycielce Islandzkiego Stowarzyszenia Praw Kobiet.
W Hallveigarstaðir odbyło się spotkanie poprzedzające główne uroczystości – przy kawie, pączkach i przekąskach przygotowanych przez organizacje, takie jak Islandzkie Stowarzyszenie Praw Kobiet oraz Stowarzyszenie Kobiet Reykjavíku.
O godzinie 19:00 w parku Hljómskálagarður odbył się koncert, na którym wystąpili: Bríet, Countess Malaise, Reykjavíkurdætur, Mammaðín i Heimilistónar. Przez cały wieczór dostępne były food trucki oferujące potrawy kuchni międzynarodowej oraz lokalne przysmaki.
Również o 19:00 Muzeum Historii Reykjavíku zorganizowało spacer po centrum miasta, śladami miejsc istotnych dla historii kobiet. Równolegle odbył się spacer po cmentarzu Hólavallagarður, podczas którego opiekun nekropolii, Heimir Janusarson, opowiadał o dziedzictwie kobiet spoczywających na tym cmentarzu.
Dzień zakończyła projekcja filmu dokumentalnego „Dzień, w którym Islandia stanęła w miejscu” w reżyserii Pameli Hogan i Hrafnhildur Gunnarsdóttir w kinie Bíó Paradís.
Film opowiada o strajku kobiet w Islandii (Kvennafrídagurinn – długi piątek). Była to akcja protestacyjna 90% islandzkich kobiet, która odbyła się w dniu 24 października 1975 roku. Kobiety zaprzestały wykonywania pracy zawodowej i obowiązków domowych.
Kobiety w Polsce prawa wyborcze uzyskały 28 listopada 1918 roku. Józef Piłsudski podpisał dekret o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego. w którym w art. 1, stwierdzono, że „wyborcą do Sejmu jest każdy obywatel państwa bez różnicy płci, który do dnia ogłoszenia wyborów ukończył 21 lat”. Polki po raz pierwszy w historii mogły głosować i być wybierane do parlamentu.
