„Islandzcy osadnicy nie byli wikingami”

Dodane przez: Monika Szewczuk Czas czytania: 2 min.
Pyteasz z Massalii - wielki grecki podróżnik i geograf / grafika: Joan Francesc Oliveras Pallerols - digital artist & illustrator

„Wikingowie nigdy nie byli niczym więcej niż gangami, tak jak dzisiejsze grupy przestępcze” – twierdzi etnolog Árni Björnsson w niedawnym wywiadzie telewizyjnym dla Stöð 2. Árni skrytykował Muzeum Narodowe Islandii, swoje dawne miejsce pracy, za zorganizowanie wydarzenia „bitwy wikingów” w ramach Nocy Kultury w Reykjavíku wcześniej w tym miesiącu, mówiąc, że historyczne powiązania Islandii z wikingami są w najlepszym wypadku ograniczone – i że wikingowie nie są warci gloryfikowania.

„Przez ponad 100 lat w europejskim i północnoamerykańskim przemyśle rozrywkowym modne było określanie wszystkich, którzy żyli w krajach nordyckich w Średniowieczu jako wikingów. Jest to oczywiście dalekie od prawdy. Mieszkańcy krajów nordyckich byli przede wszystkim rolnikami i rybakami” – wyjaśnia Árni. Wikingowie są jednak częściej wymieniani w źródłach. „Tak jak dziś w wiadomościach międzynarodowych częściej wspomina się o aktach terrorystycznych” – wyjaśnia Árni.

- REKLAMA -
Ad image

Podczas Nocy Kultury w Reykjavíku, zarówno w Muzeum Narodowym, jak i na Wystawie Osadnictwa odbyły się imprezy związane z wikingami. Árni wyjaśnia, że pomysł, że Islandczycy są potomkami wikingów, jest w dużej mierze produktem XIX-wiecznych zagranicznych autorów, którzy romantycznie przedstawili tę ideę w swoich pracach – nie ma ona żadnych podstaw historycznych.

„Przemoc zawsze miała pewien urok. Ludzie lubią czytać powieści kryminalne, lubią też wymyślać historie o wikingach. Ale uważam, że instytucja publiczna, która chce być traktowana poważnie, nie powinna brać w tym udziału. Uważam to za niedopuszczalne, bo jaki jest związek Islandii z wikingami? Islandzcy osadnicy nie byli wikingami. Wikingowie nie przybyli na Islandię, z wyjątkiem kilku starszych, wyczerpanych osobników”.

Árni jest jedym z najbardziej szanowanych islandzkich etnologów, był dyrektorem Działu Etnologii Muzeum Narodowego w latach 1969–2002. Napisał i opublikował około 20 książek, a także niezliczone artykuły i audycje radiowe na temat islandzkich tradycji i historii kultury, ma on stopień doktora etnologii Uniwersytetu Islandzkiego.

W temacie:

Na podstawie artykułu Iceland Review / icelandreview.com
Udostępnij ten artykuł