Islandzcy badacze zrekonstruowali kod genetyczny Hansa Jónatana, uważanego za pierwszego człowieka pochodzenia afrykańskiego, który osiadł na Islandii (Mbl.is).
Hans Jónatan przyszedł na świat w 1784 roku jako niewolnik na karaibskiej wyspie St. Croix. Jego matką była Emilia Regina, niewolnica pracująca na plantacji trzciny cukrowej rodziny Schimmelmanów. Ojciec zaś miał europejskie pochodzenie. W 1802 r. Hans Jónatan uciekł z plantacji i znalazł się w Djúpivogur we wschodniej części Islandii. Poślubił tu Islandkę, Katrinę Antoníusardóttir, z którą miał dwoje dzieci. Dziś ich potomkowie w Islandii stanowią grupę ponad 700 osób.
W artykule opublikowanym w czasopiśmie naukowym Nature Genetics opisano, w jaki sposób zespół genetyków deCODE odtworzył kod genetyczny Hansa Jónatana dzięki 182 jego potomkom. Naukowcom udało się odtworzyć 38% materiału genetycznego odziedziczonego po jego matce, Emilii Reginie. Porównując go z innymi afrykańskimi genomami, udało się określić jej pochodzenie z Afryki Zachodniej, z obszaru, który obecnie obejmuje Benin, Nigerię i Kamerun.
„Dotychczas w celu analizy materiału genetycznego pochodzącego od osób zmarłych konieczny był dostęp do szczątków fizycznych” – mówi Agnar Helgason, antropolog z firmy deCODE genetics oraz jeden z autorów artykułu. „W tym badaniu udało nam się jednak skompletować kod genetyczny Hansa Jónatana, który zmarł 190 lat temu, na podstawie genów jego potomków. W niektórych przypadkach zastosowanie podobnych metod może być przydatne w celu odtworzenia genomu innych osób żyjących w tamtym czasie, zarówno w Islandii, jak i w innych miejscach. W ten sposób będzie można poznać ich pochodzenie lub inne cechy.”
„Historia Hansa Jónatana jest godna uwagi” – mówi Kári Stefánsson, dyrektor naczelny deCODE genetics i jeden z autorów artykułu. „Był pierwszym czarnoskórym mężczyzną, który postawił stopę na Islandii i wydaje się, że mieszkańcy Djúpivogur i okolic przyjęli go z otwartymi ramionami. Ta reakcja Islandczyków z początku XIX wieku, którzy byli odizolowani od świata, pokazuje, że uprzedzenia rasowe nie są wrodzone.”
Grupa GMT/Monika Szewczuk