Chmura dwutlenku siarki wyemitowana w wyniku erupcji na islandzkim półwyspie Reykjanes dotarła do Irlandii i Wielkiej Brytanii i przemieszcza się w kierunku Skandynawii. Według globalnego systemu Copernicus Atmosphere Monitoring Service (CAMS) chmura przemieszcza się nad Grenlandię i Morze Barentsa oraz nad Irlandię i Wielką Brytanię. Najnowsza prognoza CAMS przewiduje, że główna chmura będzie przemieszczać się przez Skandynawię i kraje bałtyckie w kierunku północno-zachodniej Rosji.
Erupcja z 17 marca 2024 roku jest największą z czterech erupcji odnotowanych w ciągu ostatnich czterech miesięcy na tym obszarze. Wyemitowała duże ilości dwutlenku siarki.
Ilość dwutlenku siarki wyemitowanego przez erupcję została dobrze uchwycona przez instrumenty satelitarne, w tym przez instrument TROPOMI, zainstalowany na pokładzie satelity Sentinel-5P, i GOME-2 na satelitach EUMETSAT MetOp.
„Podczas poprzednich erupcji nie wytworzyła się zbyt duża emisja SO2, którą można by zaobserwować i zasymilować w naszym systemie” – mówi Mark Parrington, naukowiec w CAMS. „Tym razem ilość emitowanego SO2 była bardzo wyraźna w obserwacjach i ściśle monitorujemy chmurę, która jest transportowana nad północną Europą” – dodaje. „W naszym systemie zakładamy obecnie początkową chmurę SO2 na wysokości około 5 km”.
W komunikacie prasowym dyrektor CAMS Laurence Rouil powiedział: „Erupcje wulkaniczne i uwolnienie dużej ilości związków siarki mogą wpływać nie tylko na jakość powietrza w regionie bezpośrednio dotkniętym erupcją, ale także na procesy globalne, takie jak stężenie ozonu w stratosferze. Wpływ erupcji wulkanicznych na Islandii na atmosferę nie był jeszcze tak poważny, ale istotne jest dalsze monitorowanie rozwoju sytuacji”.
Prognozy pokazują, że chmura o wysokim całkowitym obciążeniu warstwy ozonu do 10 jednostek Dobsona, przesuwa się na wschód od północnego Atlantyku przez Irlandię i Wielką Brytanię, docierając do Skandynawii w środę i przemieszczając przez Bałtyk. Do krajów bałtyckich, w tym Polski i północno-zachodniej Rosji, dotrze w piątek, 29 marca.
Według Santiago Arellano, kierownika działu Geoscience and Remote Sensing, Space, Earth and Environment na szwedzkim uniwersytecie Chalmers University of Technology, wstępne obserwacje naziemne wskazywały, że emisja SO2 wyniosła około 10 kiloton na wysokości od powierzchni do 4 km.
CAMS zapewnia analizy i prognozy stężenia dwutlenku siarki w atmosferze na całym świecie w czasie zbliżonym do rzeczywistego. System asymiluje obserwacje satelitarne, aby zainicjować prognozy ewolucji chmury gazów w ciągu następnych czterech dni w oparciu o model Zintegrowanego Systemu Prognozowania Europejskiego Centrum Prognoz Średnioterminowych (ECMWF).
Globalne prognozy CAMS są inicjowane dwa razy dziennie, a zatem poziomy stężenia i trajektorie mogą się różnić przy każdej aktualizacji.
Dane CAMS są udostępniane bezpłatnie. Prognozy można monitorować na stronie wykresów, a dane z prognoz i analiz można pobrać za pośrednictwem Atmosphere Data Store.
