Liczba przypadków przemocy domowej zgłaszanych na policję w Islandii gwałtownie wzrosła, gdy w latach 2013–2014 zmieniono sposób ich traktowania. W ubiegłym roku na policji w regionie stołecznym zgłoszono 707 przypadków przemocy domowej. W 2018 roku liczba ta wynosiła 685. Ogólnie liczba zgłoszonych spraw w 2019 roku była o 4% większa od średniej z trzech poprzednich lat.
W 2013 roku policja w regionie Suðurnes rozpoczęła walkę z przemocą domową, co doprowadziło do 100-procentowego wzrostu liczby zgłaszanych nowych spraw w kolejnym roku. Zmiany w traktowaniu takich zgłoszeń polegały na prowadzeniu bardziej szczegółowych dochodzeń już podczas pierwszego wezwania, pracy na rzecz powstrzymania sprawców, poprawie przetwarzania danych, zapewnieniu odpowiedniej pomocy zarówno ofiarom, jak i sprawcom, lepszym wykorzystaniu sądów w celu uzyskiwania nakazów aresztowania i eksmisji. Położono również nacisk na zapewnienie, aby ofiary były poddawane obdukcji lekarskiej, oraz na zaangażowanie służb socjalnych – bez względu na to, czy w domu są dzieci, czy też nie.
Te nowe metody pracy zostały przyjęte przez policję stołeczną w 2014 roku, co doprowadziło do wzrostu liczby zgłaszanych spraw o 130 procent. Nowy system jest obecnie stosowany w prawie wszystkich regionach kraju.
Alda Hrönn Jóhannsdóttir, starszy prawnik w policji w regionie Suðurnes, twierdzi, że stały wzrost liczby zgłaszanych spraw można w dużej mierze wyjaśnić zmianą praktyk policyjnych kilka lat temu. Sprawy są obecnie lepiej dokumentowane, ludzie bardziej ufają systemowi, co oznacza, że ofiary są bardziej skłonne szukać pomocy.
Wzrost ten można również wytłumaczyć trwającymi w społeczeństwie rozmowami na temat przemocy domowej, które pomagają większej liczbie ofiar znaleźć siłę, aby prosić policję o pomoc. „Za każdym razem, gdy przemoc domowa pojawia się w dyskusji publicznej, pojawia się więcej zgłoszeń” – mówi Alda Hrönn. W mediach pojawiają się również informacje, gdzie można się zwrócić o pomoc.
Alda Hrönn mówi, że każdy powinien być świadomy, jak poważne mogą być konsekwencje przemocy. „Zarówno dla ofiar, jak i dzieci, które znajdują się w domu. Doświadczają one ogromnego stresu będąc świadkami przemocy, nawet jeśli same nie są jej bezpośrednimi ofiarami. Konsekwencje są ogromne i tak samo poważne, jak gdyby dzieci same padły ofiarą znęcania się”. Dorastanie w niewłaściwym środowisku ma poważne długoterminowe skutki dla dzieci.
Schronisko dla kobiet zapewnia niezbędną pomoc i wsparcie dla kobiet będących ofiarami przemocy domowej. Stígamót zapewnia pomoc i wsparcie ofiarom przemocy seksualnej wszystkich płci. A na stronie internetowej miasta Reykjavík znajdują się użyteczne łącza do innych dobrych źródeł wsparcia.
Grupa GMT/Monika Szewczuk
