W lipcu ubiegłego roku przewodniczący Partii Centrum, Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, oficjalnie zapytał premier Katrín Jakobsdóttir, ile jest płci, i poprosił o odpowiedź na piśmie.
W swojej odpowiedzi Katrín powołała się na ustawę o określaniu płci z 2019 r., która jednoznacznie skodyfikowała prawo jednostki do określenia własnej płci.
Część tego prawa pozwala osobom niebinarnym w Islandii na zarejestrowanie się w rejestrze krajowym za pomocą oznaczenia płci X, co oficjalnie weszło w życie w styczniu ubiegłego roku.
Oświadczenie Katrín kończy się stwierdzeniem, że „zgodnie z prawem płeć jest otwartą definicją koncepcji prawnej i że istnieje więcej niż dwa rodzaje płci”.
Niebinarne tożsamości płciowe istniały w wielu kulturach na całym świecie przez tysiąclecia, w tym ’yan daudu z Afryki Subsaharyjskiej, nádleehi z ludu Navajo i fa’afafine z Samoa, aby wymienić tylko kilka.
Nowość niebinarnych tożsamości płciowych w Europie i Ameryce Północnej jest względna dla większości kultur eurocentrycznych.
Dla wielu osób cis w tych krajach, a nawet dla wielu binarnych osób trans, osoby niebinarne są nową koncepcją, którą dopiero teraz zaczynają poznawać.
