Aktywność sejsmiczna w strefie rozchodzenia się płyt litosfery od 11 listopada utrzymuje się na stałym poziomie. Od północy 13 listopada zarejestrowano około 900 trzęsień ziemi. Aktywność sejsmiczna jest rejestrowana wokół południowej części korytarza między Sundhnúk i Grindavíkiem na głębokości około 2–5 km.
Największe odkształcenie terenu znajduje się w środkowej części korytarza w Sundhnúk, gdzie, jak się uważa, znajduje się główny obszar gromadzenia się magmy.
Na podstawie analizy danych satelitarnych przygotowanych 12 listopada przez Islandzki Instytut Meteorologii wydaje się, że utworzyła się zapadlina, które przebiega przez część miasta Grindavík. Dane pokazują, że w związku z tworzeniem się tunelu magmowego, poziom gruntu w zachodniej części miasta obniżył się nawet o 1 metr.
Obraz satelitarny (COSMO-SkyMed), tzw. wykres interpolacji fal, obejmujący okres 3–11 listopada pokazuje rozległe pole deformacji związane z intruzją magmy w Svartsengi. Ten wykres pozwolił badaczom obliczyć szacunkowy zasięg tunelu magmowego. Na podstawie modelu zmiana objętości związana z utworzeniem korytarza wyniosła około 70 milionów metrów sześciennych.
Obraz ten był częścią danych, które zostały wspólnie zinterpretowane przez naukowców z Islandzkiego Instytutu Meteorologii i Uniwersytetu Islandzkiego, a wynik ten został wykorzystany jako podstawa decyzji obrony cywilnej o ewakuacji Grindavíku.
Nowe modele są opracowywane w oparciu o nowe zdjęcie satelitarne ICEYE, a także nowe pomiary GPS obejmujące zmiany aktywności w ciągu ostatnich 24 godzin. Modele te pomagają uzyskać lepszy obraz ewolucji tunelu magmowego i ilości magmy, która wpływa do tunelu.
Ten obraz, oparty na zmianach między 10 a 11 listopada, pokazuje zmiany, które zaszły na powierzchni podczas formowania się tunelu magmowego. Kolor niebieski reprezentuje osiadanie gruntu. Wyraźnie widać lokalizację tunelu magmowego i zapadlinę, która uformowała się na jego południowym krańcu.
