Na skraju starego brzozowego lasu Húsafell, u źródeł biorącej swój bieg z topniejącego lodowca Eiriksjökull rzeki Hvítá , znajdują się dwa szczególne wodospady – Hraunfossar i Barnafoss. Malownicza okolica i liczne atrakcje sprawiają, że miejsce to jest chętnie odwiedzane nie tylko przez zagranicznych turystów, ale i samych Islandczyków.
Hraunfossar nazywany także Girðingar to ponad sto miniaturowych wodospadów. Ciąg kaskad i strumyków tryskających wprost ze skał wąwozu, spływa po jego zboczu na długości ponad siedmiuset metrów do rzeki Hvítá.
Woda ta nie pochodzi jednak z żadnego podziemnego źródła, ale z tej samej „białej rzeki”. Przedostaje się ona z jej wyższych partii wsiąkając i przesączając się przez porowatą strukturę tysiącletniego. pola lawy Hallmundarhraun, dzięki czemu zachowuje tę samą temperaturę 3,5°C i stały przepływ 5 m³/s. Dlatego też Hraunfossar nigdy nie zamarza i można podziwiać go bez względu na porę roku.
Kilkadziesiąt metrów powyżej Hraunfossar znajduje się wodospad Barnafoss, którego nazwa związana jest z pewną ponurą historią z przed wielu lat… Dawno temu, w położonym w pobliżu wodospadu gospodarstwie Hraunsás miała mieszkać wdowa z dwójką dorastających chłopców.
Pewnej wigilii świąt Bożego Narodzenia kobieta ta wraz z dorosłymi mieszkańcami Hraunsás udała się na pasterkę do kościoła w Gilsbakki. Noc była jasna i spokojna, i jako że powrót matki przedłużał się, zniecierpliwione dzieci zdecydowały się wyjść jej na przeciw. Gdy kobieta wróciła dom stał pusty. Po jej synach pozostały tylko odciśnięte w głębokim śniegu ślady, które wiodły w kierunku rzeki i urywały się na kamiennym łuku nad wodospadem… Zdruzgotana swoim odkryciem matka zrozumiała, że dzieci jej utonęły. W straszliwej rozpaczy postanowiła zniszczyć wtedy ten naturalny, kamienny pomost, tak by już nikt nigdy nie stracił tu życia. Od tego czasu wodospad nazywany jest „wodospadem dzieci”.
Teren, na którym znajdują się Hraunfossar i Barnafoss, zaadaptowano do zwiedzania w 1987 roku. Wyjątkowo czysta woda, o głębokiej miętowej barwie, wydaje się orzeźwiać już samym swoim widokiem, a liczne alejki, punkty widokowe oraz pomost przerzucony nad wąwozem bez wątpienia czynią to miejsce bardziej przyjaznym i atrakcyjnym.
I choć można nacieszyć tu oczy o każdej porze roku, to Barnafoss ze względu na silniejszy nurt i dodatkowe kaskady wody, najefektowniej wygląda jednak wiosną lub wczesnym latem.
Zmierzając do Barnafoss warto przystanąć w położonym po drodze .Reykholt, gdzie dużą część swego życia spędził Snorri Sturluson.
Ten żyjący w latach 1179 – 1241 wielki islandzki historyk, poeta i mąż stanu jest postacią szczególnie ważną nie tylko na Islandii, ale w całej Skandynawii. Napisał m.in. historię królów norweskich „Heimskringla”, sagę o Egilu, a także bezcenne źródło wiedzy o mitologii nordyckiej jakim jest „Snorra-Edda”. W Reykholt znajduje się kościół, szkoła wraz centrum badań nad średniowieczem oraz Snorralaug – najstarsza znana na Islandii sadzawka termalna.
Kilkanaście kilometrów na wschód od Hraunfossar leży drugi co do wielkości lodowiec Islandii Langjökull. Po krótkiej podróży gruntowymi drogami 550 i 551 zainteresowani dotrą do miejsca, w którym można w okresie wiosennym wynająć psi zaprzęg i sanie. Do pobliskich atrakcji godnych zwiedzenia zaliczyć trzeba koniecznie także dwie wielkie jaskinie – Surtshellir i .Víðgelmir oraz sam las Húsafell, w którym prócz licznych tras spacerowych znaleźć można również letni kompleks wypoczynkowy, pole namiotowe i basen.
