Maskonur atlantycki (po islandzku lundi) jest narodowym symbolem Islandii, a wielu turystów i samych Islandczyków przybywa na klify, aby obserwować te jaskrawo ubarwione ptaki morskie.
Maskonury spędzają większość swojego życia na morzu i tak naprawdę są na Islandii tylko przez stosunkowo krótki czas, aby zakładać gniazda i się rozmnażać. Przylatują na Islandię na początku kwietnia i zaczynają odlatywać w sierpniu. We wrześniu już ich zwykle tu nie ma. Szczyt sezonu lęgowego i gniazdowania przypada na okres od czerwca do sierpnia.
W przeciwieństwie do wielu innych ptaków morskich żyjących na klifach, maskonury wykopują małe jamy, w których budują swoje gniazda. Łączą się w pary na całe życie i zasadniczo mają tylko jedno jajo w każdym sezonie lęgowym. Samce spędzają więcej czasu z pisklęciem i organizują gniazdo, natomiast samice są bardziej zaangażowane w karmienie młodych. Wychowanie młodych trwa około 40 dni.
Do niedawna nie było wiadomo, gdzie dokładnie maskonury spędzają resztę roku. Jednak dzięki nowoczesnym technikom śledzenia stwierdzono, że te ptaszki w sezonie zimowym docierają aż do Morza Śródziemnego. Kiedy młode opuszczają gniazdo, wyruszają w świat same, bez rodziców, szukając własnych żerowisk i zimowisk. Przez całe życie będą powtarzać swoją podróż. Nie zawsze jednak udają się zimą do cieplejszych miejsc. Odkryto, że maskonury islandzkie zimują w Nowej Fundlandii i na otwartym morzu na południe od Grenlandii.
Maskonury są stosunkowo niewielkie, jak na ptaki morskie, mają średnio około 47 do 63 cm rozpiętości skrzydeł i ważą między 300 i 500 g.
Szacuje się, że populacja maskonurów atlantyckich liczy około 8 milionów dorosłych ptaków, z czego około 60% gniazduje na Islandii. Poza Islandią, maskonury można również spotkać w Irlandii, Wielkiej Brytanii, Norwegii, Rosji, na Wyspach Owczych i Grenlandii.
Szacuje się, że w ciągu ostatnich 50 lat światowa populacja maskonurów zmniejszyła się o 68%. Doprowadziło to do zaklasyfikowania ich jako gatunku zagrożonego.
Wyspy Vestmannaeyjar, archipelag u południowych wybrzeży Islandii, ma zdecydowanie największą kolonię tych ptaków w Islandii – około 800 000 par lęgowych. Drugie miejsce zajmuje Breiðafjörður, z około 400 000 par. Oszałamiająco pięknym klifem, gdzie można spotkać te ptaszki, jest Látrabjarg, najbardziej wysunięty na zachód punkt Islandii.
