24 października, w rocznicę Kvennafrídagurinn, ogłoszono strajk kobiet. Zachęca się kobiety i osoby niebinarne do rezygnacji z płatnej i bezpłatnej pracy i wzięcia udziału w spotkaniach protestacyjnych.
„Dni pracy kobiet obcego pochodzenia są dłuższe i bardziej nieregularne niż ma to miejsce wśród obywatelek Islandii. Ich płace są niższe, a bezpieczeństwo zatrudnienia mniejsze. Czy nazywacie to równością?” powiedziała dziś rano Pierwsza Dama Islandii Eliza Reid na konferencji prasowej, na której wraz z przedstawicielami różnych ugrupowań i organizacji, ogłoszono datę planowanego strajku.
Kvennafrídagurinn obchodzono po raz pierwszy w 1975 roku. Około 90% islandzkich kobiet odeszło od stanowisk pracy, aby zademonstrować swoje znaczenie na rynku zatrudnienia i domagać się takich samych praw i wynagrodzeń jak mężczyźni.
„Postanowiliśmy naprawdę uhonorować pierwotne znaczenie Strajku Kobiet z 1975 roku, które polega na tym, że kobiety i osoby niebinarne zawieszą dzień płatnej i bezpłatnej pracy i przyjdą na plac Arnarhóll o godzinie 14:00. Zgromadzenia odbędą się w całym kraju” – mówi Sonja Ýr Þorbergsdóttir, przewodnicząca związku pracowniczego BSRB, która jest jedną z czternastu przedstawicieli różnych organizacji tworzących Komitet Wykonawczy Strajku Kobiet.
„Główne żądania to wyeliminowanie wszelkiej przemocy ze względu na płeć, a także skorygowanie niedoceniania tak zwanych klas kobiet. Około czterdzieści procent kobiet doświadczyło w swoim życiu przemocy. Jest to epidemia i należy podjąć odpowiednie działania. Wiemy również, że główną przyczyną zróżnicowania wynagrodzeń ze względu na płeć jest stopień zróżnicowania płci na rynku pracy. Zawody, w których kobiety stanowią zdecydowaną większość, zarabiają mniej niż w innych porównywalnych zawodach, a największym krokiem, jaki możemy wykonać w celu wyeliminowania różnic w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn, jest skorygowanie tego niedoszacowania”.
W oświadczeniu zachęca się kobiety i osoby niebinarne do zaprzestania wszelkiej pracy; nie przychodzenia do pracy, nie opiekowania się dziećmi (przygotowanie jedzenia, karmienie) ani chorymi członkami rodziny. W tym dniu to mężczyźni mają przejąć obowiązki domowe. Następnie zachęca się ich do wzięcia udziału w zgromadzeniach, na placu Arnarhóll lub w swoim rodzinnym mieście i okazania solidarności w działaniu.
