Jednym z najbardziej widowiskowych, a zarazem łatwo dostępnych miejsc półwyspu Reykjanes jest obszar geotermalny Seltún, położony w pobliżu opuszczonej farmy Krýsuvik. Prowadzi do niego droga nr 42 z Hafnarfjörður, wijąc się pomiędzy górami a malowniczym jeziorem Kleifarvatn.
U podnóża góry Sveifluháls, woda z głębin ziemi znajduje ujście w postaci gorących źródeł, sadzawek z wrzącym błotem oraz fumaroli, poprzez które wydostaje się para wodna i gazy pochodzenia wulkanicznego. To one nadają temu miejscu specyficznego zapachu zgniłych jaj.
W dawnych czasach istniała tu kopalnia siarki, która od XIII w. przynosiła znaczne dochody duńskiemu królowi. Surowiec ten zaprzestano eksploatować pod koniec XIX wieku. Potencjał geotermalny tego obszaru dostrzegli jako pierwsi Eggert Ólafsson i Bjarni Pálsson, którzy pierwszego odwiertu do gorącej wody dokonali w 1755 r. Natomiast energia drzemiąca pod ziemią została wykorzystana dopiero w 1946 r., kiedy to użyto jej do ogrzewania okolicznych domostw. W latach 90-tych XX w. zaczęto realizację projektu mającego na celu zapewnienie energii dla Hafnarfjörður, jednak pomysł ten porzucono po nieoczekiwanej eksplozji w roku 1999. W jej wyniku powstał krater średnicy 30m wypełniony wrzącą wodą, a miejsce udostępniono do zwiedzania, poprzez budowę kładek, pomostów, tarasów widokowych oraz wytyczeniu ścieżek.
GPS – 63° 53,749’N, 22° 03,150’W
