Islandzkie nazwiska różnią się od większości nazwisk w kulturze europejskiej tym, że będąc patronimicznymi oznaczają jedynie ojca lub matkę, nie zaś cały ród. Mimo, iż kultura islandzka w dużej mierzą jest wspólna z kulturą krajów skandynawskich to jednak tylko tutaj zachował się stary, skandynawski system nazwisk. Zdecydowana większość Islandczyków nosi nazwisko po swoim ojcu np. syn Hjálmara będzie nosił nazwisko Hjálmarsson, zaś córka Hjálmarsdóttir, jednak w niektórych przypadkach z różnych powodów tworzy się też nazwiska od imienia matki np. syn Bryndís będzie nosił nazwisko Bryndísarson, bądź córka Bryndísardóttir. Czasem dziecko lub prawni opiekunowie chcą zerwać jakiekolwiek więzi z ojcem. Niektóre kobiety by zaznaczy swój styl, odmienność, bądź pokazując pewnego rodzaju manifest społeczny decydują się na nadanie nazwiska po imieniu matki.
Możliwe jest, że w czteroosobowej rodzinie będą występować cztery różne nazwiska. Jak łatwo zauważyć nazwisko nie jest wyznacznikiem stanu cywilnego ani własnego, ani rodziców co może doprowadzić do nieporozumień i trudności, gdy Islandczycy wyjeżdżają za granicę. Zdarza się, że są zmuszeni w hotelu do legitymowania swojego małżeństwa lub brani są przez służby celne za porywaczy.
Islandczycy, którzy decydują się na opuszczenie swojego kraju w celu np: zmiany miejsca zamieszkania, poszukiwania pracy czy wyjazdu na studia, często podają nazwisko mężczyzny dla wszystkich swoich członków rodziny, dla wielu islandzkich kobiet taka sytuacja jest nieprzyjemna, gdyż zmiany nazwiska na Islandii są niezwykle rzadkie. Również fakt zwracania się do nich po nazwisku zamiast po imieniu jest odbierany przez duże grono Islandczyków jako niemiły.
