Jak wynika z danych þjóðskrá, w 2023 r. więcej Islandczyków zawarło związek małżeński u urzędników w biurach komisarza okręgowego (43%) niż u księży z Kościoła Narodowego (33,9%). To pierwszy raz, kiedy liczba małżeństw zawieranych za pośrednictwem komisarzy okręgowych przewyższyła liczbę małżeństw zawieranych w Kościele Narodowym.
W 2023 r. spośród 4870 osób, które zawarły związek małżeński zgodnie z islandzkimi rejestrami, 43% (2095) zawarło związek małżeński w urzędach komisarza okręgowego, a 33,9% (1650) osób zawarło związek małżeński w Kościele Narodowym. Dodatkowo 12% małżeństw zostało zawartych w innych grupach wyznaniowych, a 11% osób zdecydowało się na ślub za granicą.
Dane regionalne ujawniają również, że na 1000 mieszkańców to wschodnia Islandia odnotowała największą liczbę małżeństw. Następnie północno-zachodnia i północno-wschodnia część kraju.
(Dane wykorzystane w raporcie pochodzą z rejestracji małżeństw w krajowym rejestrze; małżeństwa z udziałem osoby bez krajowego numeru identyfikacyjnego [kennitala] nie zostały uwzględnione w statystykach).
Upoważnionymi urzędnikami do zawierania małżeństw w Islandii są komisarze okręgowi, księża Kościoła Narodowego oraz szefowie zarejestrowanych religijnych i świeckich organizacji filozoficznych (lífsskoðunarfélög). Jeśli ceremonia zaślubin jest przeprowadzana w biurze komisarza okręgowego, pobierana jest opłata w wysokości 11 000 ISK. O tym, gdzie należy uiścić opłatę, decyduje konkretny urząd komisarza okręgowego, w którym zawierane jest małżeństwo.
Podczas ceremonii ślubu cywilnego nie jest konieczna wymiana obrączek. W zależności od pojemności lokalu w danej lokalizacji w uroczystości mogą uczestniczyć goście. Biuro komisarza okręgowego może zazwyczaj zapewnić świadków ceremonii, jeśli jest to wymagane.
Zgodnie z islandzkim prawem, przyszli małżonkowie muszą mieć co najmniej 18 lat, muszą móc wykonywać czynności prawne i zakończyć wszelkie rozliczenia finansowe, rozwody lub podziały majątku, jeśli byli wcześniej w małżeństwie. Ponadto jeden z przyszłych małżonków nie może być potomkiem drugiego i nie mogą być rodzeństwem. To samo dotyczy pasierbów i pasierbic, chyba że adopcja została prawnie unieważniona.
