Skarga Islandii przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA

W dniu dzisiejszym w Dzienniku Urzędowym Uni Europejskiej upubliczniono skargę wniesioną w dniu 4 września 2012 roku przez rząd Islandii przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA – Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu. Poniżej możemy przeczytać treść dokumentu.
Skarga przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 4 września
2012 r. przez rząd Islandii, reprezentowany przez Jóhannę Bryndís Bjarnadóttir, doradcę w Ministerstwie
Spraw Zagranicznych i Haraldura Steinþórssona, urzędnika ds. prawnych w Ministerstwie Finansów i Spraw
Gospodarczych, działających wspólnie w charakterze pełnomocników, oraz Dórę Sif Tynes, adwokata,
działającą w charakterze prokuratora.
Strona skarżąca występuje do Trybunału EFTA o:
1) unieważnienie art. 5 decyzji Urzędu Nadzoru EFTA nr 261/12/COL z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie
środków dotyczących podatków komunalnych, sprzedaży nieruchomości oraz sprzedaży elektryczności
przedsiębiorstwu Verne Holdings ehf.;
2) unieważnienie art. 6 decyzji Urzędu Nadzoru EFTA nr 261/12/COL z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie
środków dotyczących podatków komunalnych, sprzedaży nieruchomości oraz sprzedaży elektryczności
przedsiębiorstwu Verne Holdings ehf. w zakresie, w jakim odnosi się do art. 5 oraz
3) zobowiązanie Urzędu Nadzoru EFTA do pełnego pokrycia kosztów prawnych postępowania.
Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:
— Strona skarżąca, rząd Islandii, wnosi o stwierdzenie nieważności części decyzji Urzędu Nadzoru EFTA
nr 261/12/COL, przyjętej przez Urząd Nadzoru EFTA (ESA) w dniu 4 lipca 2012 r. („zaskarżonej
decyzji”). Zaskarżona decyzja została przyjęta w następstwie decyzji ESA nr 418/10/COL z dnia 3 listo­
pada 2010 r. w sprawie wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego.
— Sprawa dotyczy zastosowania art. 61 ust. 1 porozumienia EOG oraz Wytycznych Urzędu Nadzoru
EFTA dotyczących elementów pomocy państwa w sprzedaży gruntów i budynków przez organy
publiczne w zakresie sprzedaży nieruchomości na dawnym amerykańskim obszarze wojskowym na
półwyspie Reykjanes przez państwo islandzkie.
— Skarżący twierdzi między innymi, że Urząd Nadzoru EFTA:
— nie wykazał w oparciu o fakty ani dowody, że nieruchomość została sprzedana po cenie niższej niż
wartość rynkowa. W związku z powyższym sprzedaż nie przyniosła korzyści gospodarczej dla
nabywcy i nie miała miejsca pomoc państwa,
— nie zbadał sprzedaży w odpowiedni sposób, a także popełnił oczywisty błąd w ocenie domniemanej
pomocy państwa oraz
— uchybił obowiązkowi stosownego uzasadnienia zaskarżonej decyzji.