Rada Naukowa ds. Ochrony Ludności spotkała się wczoraj na regularnym posiedzeniu, aby omówić aktywność sejsmiczną na półwyspie Reykjanes i w regionie Askji.
Od 27 września trwają wstrząsy na południowy zachód od Keilir, na północnym końcu tunelu magmowego, który uformowany na początku roku doprowadził do erupcji w Fagradalsfjall. Do tej pory zarejestrowano w tym obszarze około 2000 trzęsień ziemi, z których 6 miało magnitudę powyżej 3. Nie zaobserwowano erupcji, ale aktywność sejsmiczna jest podobna do tej, która poprzedziła erupcję w Fagradalsfjall. Na tym etapie nie można jednak wykluczyć, że trzęsienia ziemi mogą być spowodowane wahaniami naprężeń w tym obszarze, a nie ruchami magmy.
Najnowsze pomiary ruchów skorupy ziemskiej nie wykazują wyraźnych oznak, że magma przedostaje się na powierzchnię. Magma może jednak przemieszczać się na dużych głębokościach, co nie jest widoczne w danych pomiarowych.
„Potrzebujemy więcej danych” – mówi Sara Barsotti, dyrektor ds. erupcji wulkanicznych w Islandzkim Instytucie Meteorologii. „W przyszłym tygodniu zostaną wykonane nowe zdjęcia satelitarne, które, miejmy nadzieję, rzucą więcej światła na rozwój wydarzeń w rejonie Keilir” – dodaje Sara.
Model przepływu lawy w przypadku erupcji na południe od Keilir, zakładający erupcję w szczelinie o długości 1,5 km, która znajduje się w obszarze ostatnich wstrząsów. Aby zbadać możliwe skutki erupcji w tym obszarze, zakłada się 10 razy większy przepływ lawy (100 m3/s) niż średni zmierzony podczas erupcji w Fagradalsfjall. Model pokazuje, dokąd dotarłby jęzor lawy po określonej liczbie dni, od 1 do 14. Biorąc pod uwagę wielokrotne wypływy lawy, lawa zagroziłaby infrastrukturze po ponad 2 tygodniach.
Nie zaleca się odwiedzać okolic Keilir.
W głównym kraterze w Fagradalsfjall od 18 września widoczna jest niewielka aktywność. „Dotychczasowa erupcja charakteryzowała się takimi przerwami” – mówi Sara. „Zmiana w zachowaniu wulkanu w połączeniu ze zwiększoną aktywnością sejsmiczną w pobliżu Keilir może oznaczać, że magma szuka innego wyjścia. Źródło aktywności sejsmicznej w Keilir znajduje się w obszarze połączonym z tunelem magmowym, który uformował się tej wiosny. Tak więc nadal uważnie śledzimy rozwój sytuacji, a naukowcy i grupy reagujące są przygotowane na wypadek, gdyby magma dotarła do powierzchni” – podsumowuje Sara.
Gdyby doszło do erupcji w Keilir, byłaby ona podobna do tej w Fagradalsfjall. Obszar ten jest dobrze strzeżony i znajduje się poza utartymi szlakami turystycznymi, ale jest popularnym terenem rekreacyjnym.
Grunt w rejonie Askji wciąż się podnosi
Na posiedzeniu Rady Naukowej dokonano przeglądu najnowszych pomiarów, które wskazują, że grunt nadal podnosi się na zachodnim brzegu jeziora Öskjuvatn i to w dość równomiernym tempie.
Aktywność sejsmiczna w tamtym regionie w ostatnich tygodniach jest wyższa niż zazwyczaj. Trzęsienia ziemi występują w znanych obszarach i mają podobną magnitudę jak zwykle, ale ich częstotliwość wzrosła i utrzymuje się na stałym poziomie od początku sierpnia.
Instytut Meteorologii instaluje nowy sprzęt pomiarowy, ale warunki tam panujące są bardzo trudne ze względu na pogodę i obfite opady śniegu po zamieciach na początku tego tygodnia. Udało się już zainstalować dodatkowy miernik GPS.
Rada Naukowa spotka się ponownie za dwa tygodnie w sprawie aktywności na Askji, a następnie ustali możliwe scenariusze rozwoju sytuacji dotyczącej tego wulkanu.
