Grupa architektów, inżynierów i artystów domaga się podjęcia natychmiastowych działań w celu powstrzymania degradacji islandzkiej architektury.
„Powodem jest to, że wiele osób ma dość szpetnych budynków, które zaczynają wypierać starą architekturę z centrum miasta. Naszym zdaniem to zabudowane środowisko jest nieludzkie” – stwierdził Egill Sæbjörnsson, artysta wizualny z Berlina, w wywiadzie udzielonym dla Morgunblaðið.
W apelu tej grupy czytamy:
„My, niżej podpisani, domagamy się podjęcia natychmiastowych działań w celu powstrzymania obecnego kierunku rozwoju miast i miasteczek w tym kraju, tj. planowania i budowania dzielnic i domów, które są kształtowane przede wszystkim przez interesy kapitału, a nie dobro publiczne.
Nalegamy, aby miasta i miasteczka były kształtowane z myślą o interesie i zdrowiu społeczeństwa, były zakorzenione w naszym dziedzictwie kulturowym, aby modele osadnictwa i typy domów były odpowiednie do globalnego statusu kraju, a planowanie było podporządkowane zasadzie, że piękno, jakość, różnorodność i efektywność to naczelne kryteria, którymi należy się kierować, aby stworzyć najlepsze warunki do życia dla społeczeństwa.
Domagamy się, aby przepisy i ustawy dotyczące planowania zostały poddane przeglądowi w celu zapewnienia, że prawo społeczeństwa do życia w zdrowym i konstruktywnym środowisku jest zawsze najważniejsze, a wartości kulturowe i historyczne oraz środowisko są szanowane”.

Autorami apelu są Ásta Logadóttir, Egill Sæbjörnsson, Hilmar Þór Björnsson, Hjörleifur Stefánsson, Magnús Skúlason, Margrét Þormar, Ólafur Hjálmarsson, Páll Jakob Líndal, Rafael Pinho i Stefán Thors.
Hilmar Þór, Hjörleifur, Magnús, Margrét, Stefán i Rafael są architektami. Ásta i Ólafur to inżynierowie (Ásta jest dodatkowo ekspertką w dziedzinie oświetlenia budynków). Páll Jakob jest psychologiem środowiskowym, a Egill jest, jak wspomniano, artystą wizualnym z Berlina.
Magnús Skúlason studiował on architekturę w Oxford School of Architecture w latach 60. i był jednym z założycieli grupy Turf Association, która prowadziła kampanię na rzecz renowacji budynków Bernhöftstorfan. Był także jednym z założycieli Stowarzyszenia Mieszkańców Vesturbær w 1977 roku, a później został pierwszym przewodniczącym Stowarzyszenia Mieszkańców Śródmieścia w 2008 roku. W latach 1974–1988 był członkiem Komitetu Budowlanego Reykjaviku, a w latach 1979–1982 jego przewodniczącym.
Swoje poparcie dla tego apelu można zadeklarować na stronie island.is.