Ólafur Elías Harðarson ma 24 lata i ma zespół Downa. Nie posiada identyfikatora elektronicznego, ponieważ według prawa jest zobowiązany do samodzielnego ubiegania się o nie i wybrania hasła bez pomocy. Według jego matki, Ágústy Rósy Andrésdóttir, Ólafur nie może tego zrobić.
„Pojechaliśmy do Auðkenni, aby uzyskać elektroniczny dowód tożsamości, by Ólafur miał dostęp do Heilsuvery. W Auðkenni powiedzieli nam, że jeśli nie może sam wypełnić formularza, bez pomocy, nie otrzyma elektronicznego dowodu tożsamości ” – mówi Ágústa. „Może wpisać swoje imię, ale nie jest w stanie sam stworzyć hasła i później go wpisać. Nie może uzyskać przy tym żadnej pomocy”.
Brak identyfikatora – brak dostępu do Heilsuvery
Brak elektronicznego dokumentu tożsamości często doskwiera Ólafurowi w różnych sytuacjach. Miał wczoraj zrobić szybki test na COVID w przychodni, ale nie można było go zarejestrować, ponieważ nie ma elektronicznego dokumentu tożsamości i dlatego musiał wykonać test PCR. „Wczoraj późno w nocy przyszedł SMS, że jego wynik czeka na portalu Heilsuvera. Ponieważ nie ma elektronicznego identyfikatora, nie może zalogować się do Heilsuvery” – mówi Ágústa. Skontaktowała się z Heilsuverą i wyjaśniła sytuację Ólafura pracownikowi, który ostatecznie zgodził się przesłać jej wyniki badania e-mailem.
Ale to nie jedyny przykład, w którym Ólafur napotkał na przeszkody, z powodu braku elektronicznego dowodu tożsamości. Zdarzyło się to również, gdy jakiś czas temu jego rodzice zamierzali kupić mieszkanie. „Chociaż rodzice mieli elektroniczne dowody tożsamości, wystarczyło, że on go nie posiadał i wtedy cały proces zajął bardzo dużo czasu. Banki nie są przygotowane na to, żeby wszystko przeszło na papierze.”
Smutne – ale taka jest sytuacja
Ágústa mówi, że wśród rodziców osób z zespołem Downa toczy się wiele dyskusji na temat tego rozwiązania i że wiele osób miało z tego powodu różne problemy. Rodzice wielokrotnie próbowali znaleźć rozwiązanie tego problemu dla Ólafura. „Poszliśmy do Auðkenni zapytać; co możemy wtedy zrobić? Zwłaszcza w odniesieniu do Heilsuvery. I faktycznie powiedziano nam, że w tej chwili nic nie możemy zrobić. Tak, to nieznośny stan rzeczy, ale taka jest sytuacja.”
Czy jest jakaś możliwość, żeby pomóc Ólafurowi i innym, którzy zmagają się z podobnym problemem? „Jeśli system ma być taki, jaki jest, to identyfikator elektroniczny powinien być powiązany z jego przedstawicielem, niezależnie od tego, czy jest to rodzic, czy inny opiekun”.
