Główny inspektor policji krajowej, Karl Steinar Valsson, twierdzi, że handel ludźmi jest prawdopodobnie bardziej rozpowszechniony w Islandii niż większość ludzi sądzi, a dochodzenia w sprawach związanych z tym procederem toczą się zbyt wolno i są nieskuteczne.
Sześć osób przebywa w areszcie w związku z policyjnym dochodzeniem w sprawie domniemanych przestępstw Quang Lé, alias Davíð Viðarsson, który jest podejrzany o pranie pieniędzy, udział w przestępczości zorganizowanej i handel ludźmi. Zanim policja przeprowadziła szeroko zakrojone przeszukania w 25 lokalizacjach w całym kraju, sprawa była badana przez długi czas we współpracy z wieloma stronami.
Karl Steinar mówi, że często trudno jest odróżnić handel ludźmi od przemytu ludzi, ale między tymi procederami istnieje zasadnicza różnica. W przypadku przemytu ludzie są zazwyczaj dobrowolnymi uczestnikami, a motywacją przemytników niekoniecznie jest zysk z przestępstwa. Handel ludźmi wiąże się z groźbami i wykorzystywaniem osób przemycanych między krajami.
Karl twierdzi, że dochodzenie w takich sprawach komplikuje fakt, że ofiary handlu ludźmi niechętnie zeznają przeciwko tym, którzy je wykorzystują. Jest ku temu więcej niż jeden powód. Po pierwsze, osoby te są nieufne i boją się władz, zwłaszcza policji. Po drugie, wiele z tych osób niekoniecznie czuje się ofiarami. Po prostu nie znają swoich praw lub nie zdają sobie sprawy, że te prawa są naruszane, a nawet są zadowolone ze swojej sytuacji i uważają ją za lepszą niż w krajach, z których zostały wywiezione.
Handel ludźmi to jedno, ale przymusowa prostytucja i niewolnictwo seksualne podlegają innym prawom. Karl mówi, że kobiety, które są sprowadzane do kraju w celu uprawiania prostytucji, są również często zmuszane do przemycania narkotyków. W ten sposób są one poddawane podwójnemu przymusowi. Dotyczy to zwłaszcza kobiet z krajów afrykańskich.
Kobiety te przemycają narkotyki w swoich ubraniach lub nawet we wnętrzu ciała. Karl Steinar twierdzi, że istnieją źródła łagodzenia wyroków w takich przypadkach i chce zmian prawnych, które pomogą ofiarom wyjść z katastrofalnych sytuacji, w których się znajdują, zamiast je karać.