W nowym katalogu fotograficznym zidentyfikowano 987 orek, głównie w okolicach półwyspu Snæfellsnes. Katalog jest zwieńczeniem dziesięcioletniego projektu podjętego przez przewodniczkę wycieczek wielorybniczych i założycielkę Orca Guardians, Marie-Thérèse Mrusczok, we współpracy z Náttúrustofa Suðvesturlands (Centrum Badań Przyrodniczych Islandii Południowo-Zachodniej).
„Ogólnym celem naszych całorocznych prac identyfikacyjnych, prowadzonych zarówno z lądu, jak i z morza, jest zarejestrowanie jak największej liczby orek przemieszczających się przez ten obszar, możliwie maksymalnie rozciągając okres prac terenowych” – czytamy we wstępie do raportu. „Pomoże to zidentyfikować potencjalne krytyczne siedliska / ważne żerowiska islandzkiej populacji orki i dostarczy kluczowej wiedzy w zakresie działań ochronnych. Ponadto, zgromadzone dane (i około 40 000 zdjęć) z tego obszaru w ciągu całego roku zapewni unikalny wgląd we wzorce migracji, strukturę społeczną i zwyczaje żywieniowe orek. Katalog jest więc wykorzystywany jako narzędzie do długoterminowego monitorowania populacji oraz jako dokument referencyjny dla bieżących i przyszłych badań”.
Orki prezentowane w katalogu zostały sfotografowane podczas wypraw związanych z obserwacją wielorybów w okolicach Snæfellsnes w latach 2011–2021. Marie-Thérèse przeanalizowała 330 000 zdjęć, porównując kształty i rozmiary płetw grzbietowych oraz obecne na nich blizny. Ponadto przyglądała się kształtom, pigmentacji i wzorom blizn na tzw. łacie siodłowej (jaśniejszy obszar skóry za płetwą grzbietową). Każdy osobnik ma unikalny zestaw tych cech identyfikacyjnych.
Kiedy tylko było możliwe, wykonywano zdjęcia zarówno lewej, jak i prawej strony każdej orki i oznaczano je numerem identyfikacyjnym. Niektóre z orek mają nawet imiona: Butterfly, Blackout, D’Artagnan, Thor, Minotaurus, Kaktus, Mrs. Torrance, Redrum, Raggabagga, Díva, Detour, Dave, Scruffles, Ívar, Lionheart, Grettir, Vagabond, Ebenezer, Mister Wriggle, Hangover, Nixie, Elena, Ashfall.
Większość zdjęć wykonano w okolicach Snæfellsnes i w związku z tym zdecydowana większość identyfikacji, czyli 961 osobników, została dokonana w tym obszarze. Marie-Thérèse uzupełniła następnie dane ze Snæfellsnes o zdjęcia wykonane w Steingrímsfjörður, Ísafjörður i Látrabjarg na Fiordach Zachodnich, w zatoce Skjálfandi na północy, Borgarfjörður eystri na wschodzie i obszarach położonych dalej na wschód od Islandii, Hvalfjörður, wodach na południe od Grindavíku, w zatoce Faxaflói na południowym zachodzie w pobliżu Reykjavíku oraz wodach na południe od Vík na południu Islandii. Te dodatkowe dane pozwoliły na zidentyfikowanie kolejnych 26 orek, dzięki czemu katalog objął łącznie 987 osobników.
Obecny katalog fotograficzny jest znacznie bardziej obszerny niż ten, który pojawił się w 2017 roku, w którym zidentyfikowano tylko 322 orki. Nie jest to jednak wynik wzrostu populacji orki, ale raczej lepszej dokumentacji i obserwacji. Projekt identyfikacji jest w toku, dlatego katalog będzie nadal aktualizowany w przyszłości.
Pełny raport (w języku angielskim) jest dostępny w formacie PDF na stronie Orca Guardians – TU.
