Jajko symbolizuje początek życia, płodność i odradzanie się na nowo. Jest symbolem uniwersalnym, nie tylko chrześcijańskim. Pojawia się w wielu mitach. W jednym z nich w olbrzymim jajku mieści się cały wszechświat, w innym wszechświat powstaje z jajka.
Jajka znajdowano w egipskich i starorzymskich grobowcach, gdzie symbolizowały możliwość życia po śmierci. U Słowian jajko było związane z bóstwami kojarzonymi ze słońcem i również symbolizowało narodziny i życie.
„Po wprowadzeniu chrześcijaństwa w Polsce Kościół przez 200 lat zabraniał spożywania jajek w okresie wielkanocnym, jako że był to wcześniej ważny rekwizyt służący praktykom o charakterze magicznym. Kiedy w końcu Kościół zezwolił, aby jajko stało się integralnym elementem Świąt Wielkanocnych, to jednak przed użyciem należało je święcić. Do święcenia do VIII w. zanoszono tylko jajka, dopiero od VIII w. w Europie ustalił się zwyczaj święcenia również innych pokarmów. Początkowo jajka były tylko kraszone, czyli malowane na czerwono. Ten kolor symbolizuje krew – esencję życia, zwycięstwo, triumf. Potem malowano jajka również na zielono – kolorem symbolizującym odradzającą się przyrodę, życie, wychodzenie z zimowego letargu – oraz na żółto. To z kolei nawiązanie do symboliki solarnej. Dopiero z czasem zaczęto stosować różne techniki zdobnicze” – wyjaśnił etnolog z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, dr Grzegorz Odoj.
Święta Wielkanocne to właśnie taki początek – zmartwychwstanie i budzenie się przyrody do życia.
Zdobienie jaj pełni różne funkcje w kulturach na całym świecie i nie zawsze ma związek z religią. Są takie miejsca, gdzie robi się to w celach magicznych – albo żeby przywołać dobre duchy, albo aby przegnać złe.
Na terenach Grecji czy Bałkanów zdobienie jajek łączy się z postacią Marii Magdaleny, która miała zanieść królowi Herodowi ozdobione jaja, aby błagać o litość dla Jezusa.
