O wulkanie Katla jest ostatnio bardzo głośno, kolejne wieści o jego aktywności sejsmicznej przyprawiają wszystkich o drżenie. Zapewne większości z nas Katla kojarzy się z ciągłymi wiadomościami dotyczącymi trzęsień ziemi. Tym razem pragniemy przybliżyć Wam, skąd wzięła się i kim była Katla i dlaczego wulkan znajdujący się pod lodowcem Mýrdalsjökull nosi właśnie takie imię.
Legenda o wulkanie Katla
Opat klasztoru w Þykkvibær miał gosposię, której na imię było Katla. Była to złośliwa i bardzo porywcza kobieta. Ze względu na wybuchowy temperament kobiety, większość osób obawiała się Katli, nawet sam opat.
Katla miała parę butów, które miały cudowną moc. Każdy, kto je nosił, nigdy nie był strudzony biegiem.
Na farmie prowadzonej przez klasztor mieszkał też pastuch o imieniu Bard, który był bardzo źle traktowany przez Katlę. Gdy zdarzyło mu się zgubić którąś z owiec, kobieta dokuczała mu okrutnie.
Pewnego jesiennego dnia opat i jego gosposia udali się na wesele. Bardowi nakazano spędzić owce i wydoić je. Pastuch nie mógł odnaleźć wszystkich owiec, więc postanowił ukraść magiczne buty Katli. Choć miał spory teren do przeszukania dzięki tym butom nie odczuwał zmęczenia i w szybkim czasie odnalazł zagubione zwierzęta.
Kiedy Katla wróciła do domu, od razu zorientowała się, że Bardo używał jej butów. W przypływie złości utopiła pastucha w beczce pełnej zsiadłego mleka i zostawiła tam jego zwłoki. Nikt w okolicy ani w opactwie nie wiedział, co stało się z mężczyzną.
Zima dobiegała końca, a mleka w beczce było coraz mniej. Katla zaczęła obawiać się, że już wkrótce zsiadłego mleka w beczce będzie tak mało, że ludzie odkryją zwłoki Bardo. Ze strachu przed wydaniem się makabrycznej zbrodni, której się dopuściła, kobieta wzięła swoje magiczne buty i pobiegła w stronę pięknych pokrytych lodem gór, gdzie wskoczyła w szczelinę. Od tamtej pory nikt więcej jej nie widział.
Wkrótce po tym jak zaginęła, w górach wybuchł wulkan, a płynąca lawa zniszczyła klasztor. Ludzie powiadali, że to czary Katli spowodowały erupcję i nazwali krater położony w górach „szczeliną Katli”.
Źródło informacji:
Jon Arnason „Legenda o Katli” z Islandzkich Legend (Londyn: Richard Bentley, 1864), strona 134-5.