W tym roku po raz pierwszy laureatom Islandzkiej Nagrody Literackiej wręczono nowe statuetki, Blængur, w postaci odlanego z miedzi granatowoczarnego kruka, autorstwa Matthíasa Rúnara Sigurðssona.
Czteroosobowe jury wybrało prace z grupy dwudziestu książek nominowanych do nagrody w grudniu ubiegłego roku (nominowano po pięć książek w każdej kategorii). W skład finałowego jury weszli Hjalti Freyr Magnússon, Kristján Sigurjónsson, Steingerður Steinarsdóttir, Steinunn Valdís Óskarsdóttir i Kristín Inga Viðarsdóttir, która była przewodniczącą komisji.
Prezydent Islandii, Guðni Th. Jóhannesson, wręczył podczas ceremonii w Bessastadir zarówno Islandzką Nagrodę Literacką, jak i nagrodę Blóðdropann (Kropla krwi).
Steinunn Sigurðardóttir otrzymała Islandzką Nagrodę Literacką za książkę „Ból” (i mimo, że słowo to po islandzku znaczy zupełnie co innego niż polskie słowo „ból”, gdyby powstał polski przekład, tytuł mógłby chyba zostać identyczny). W recenzji opublikowanej przez jury możemy przeczytać:
„[…] Tematem jest miłość we wszystkich jej różnorodnych formach, ale także strata, więź i brak więzi, czy to z samym sobą, czy z innymi, z otoczeniem i naturą. Ramy narracji nadaje podróż głównej bohaterki, która jednocześnie staje się jej podróżą do swojego wnętrza i rozrachunkiem z życiem. W jej wnętrzu wrze, podobnie jak w naturze, która przygotowuje się do erupcji. To podróż do rodzinnego domu, który wkrótce padnie ofiarą sił natury. Steinunn tka zniuansowaną sieć wątków, która trzyma czytelnika w napięciu od samego początku. Ta historia go dotyka, a emocje trwają jeszcze długo po zakończeniu lektury. […] Podobnie jak w poprzednich dziełach Steinunn, ironia miesza się z liryczną nutą. »Ból« to do pewnego stopnia historia apokaliptyczna, a jednak odkrywamy jej piękno”.
Eva Björg Ægisdóttir otrzymała nagrodę Blóðdropann za kryminał „Heim fyrir myrkur”. W recenzji jury przeczytamy:
„[…] To trzymający w napięciu thriller psychologiczny. Atmosfera strachu i tajemnicy jest umiejętnie budowana, a w umyśle czytelnika w równym stopniu pojawiają się podejrzenia i wątpliwości. Fabuła jest żywa, a tło historyczne narracji oddane znakomicie. Wątek społeczny, dotykający historii schronisk na Islandii, przeplata się z dramatem rodzinnym i codziennym życiem młodych ludzi na wsi z połowy ubiegłego wieku. Efektem jest przekonująca i niezwykle emocjonująca historia z różnorodną i urozmaiconą galerią postaci. Metoda narracji jest interesująca i na chłodno dopracowana z punktu widzenia bohatera, który walczy o kontrolę nad swoim życiem, marzeniami i złożoną teraźniejszością oraz przeszłością”.
Gunnar Helgason i Rán Flygenryng otrzymali nagrodę w kategorii książek dla dzieci i młodzieży za książkę „Alexander Daníel Hermann Dawidsson: Bannað að drepa”:
„To trzecia książka z tej serii. W centrum historii są wojna, żałoba i strata. Opowieść obraca się wokół nowej przyjaciółki Alexandra, Voli z Ukrainy. Te złożone kwestie są poruszane z humorem i ciepłem i relacjonowane z perspektywy dziecka. Czytelnik staje się aktywnym uczestnikiem dywagacji Aleksandra. Międzynarodowe wydarzenie i jego wpływ na życie zwykłych ludzi w strefie konfliktu i w domu na Islandii są silnie splecione. Mimo poważnej tematyki, opowieść cechuje świeżość narracji, którą pięknie uzupełniają żywe ilustracje Rán Flygenring. Podobnie jak w poprzednich książkach, bohaterowie są zróżnicowani i barwni, a fabuła ekscytująca. Książka napisana ze zrozumieniem dziecięcych umysłów i szacunkiem dla złożoności ludzkiego życia. Niekoniecznie dostarcza uniwersalnych odpowiedzi na wszystkie pytania, ale z pewnością umożliwia żywy dialog między dziećmi i dorosłymi, którzy będą ją wspólnie czytać”.
Haraldur Sigurðsson otrzymał nagrodę w kategorii książek non-fiction za publikację „Samfélag ipr máli: Bæjarskipulag á Íslandi og fræðin um hið byggða umhverfi” (pozycja dotycząca urbanistyki w Islandii):
„[…] To kompleksowa praca na temat historii i rozwoju zagadnień związanych z planowaniem przestrzennym w Islandii, w szczególności w Reykjaviku. Publikacja opiera się na długiej i szczegółowej pracy badawczej autora, prezentacja jest przystępna, a tekst wyjątkowo atrakcyjny. Teoria planowania jest umieszczona w kontekście historii idei każdego czasu, a także rozwoju gospodarczego i demokratycznego, zwłaszcza na zachodzie kraju, a odniesienia do islandzkiej i międzynarodowej literatury i sztuki konsolidują pracę i nadają jej szerszy kontekst. Autor opowiada obiektywnie, ale jest krytyczny wobec niektórych trendów i często przypomina czytelnikom, że w tych badaniach nie ma uniwersalnych prawd. To niezwykle interesująca książka o środowisku stworzonym przez człowieka, które ma kluczowe znaczenie dla rozwoju społecznego, kwestii środowiskowych i osobistego dobrobytu nas wszystkich. Zawiera przesłanie zarówno dla profesjonalistów, jak i ogółu społeczeństwa. Ponadto jest pięknie zaprojektowana, a przy jej tworzeniu uwzględniono wpływ na środowisko”.
Wartość każdej z tych nagród wynosi milion ISK. Nagrody te są sponsorowane przez Stowarzyszenie Islandzkich Wydawców Książek.
