Islandzki Instytut Meteorologii informuje, że według najnowszych danych prawdopodobieństwo erupcji wulkanu wzrosło od dzisiejszego poranka i może się ona rozpocząć w dowolnym momencie w ciągu najbliższych kilku dni. Obecnie magma będąca najbliżej powierzchni znajduje się na głębokości 800 metrów. Istnieje też szansa na erupcję wulkanu na dnie morskim, więc należy przygotować się na możliwość erupcji typu eksplozywnego.
Modele pokazują tunel magmowy o długości 15 km, który biegnie na północny zachód od Grindavíku. Duża część energii pochodzącej z naprężeń tektonicznych została rozładowana w ostatnich trzęsieniach ziemi, nie można więc zakładać, że tak duże i częste wstrząsy pojawią się przed rozpoczęciem erupcji.
O godzinie 18:00 zakończyło się spotkanie naukowców z Islandzkiego Instytutu Meteorologii i Uniwersytetu Islandzkiego oraz Obrony Cywilnej, na którym dokonano przeglądu interpretacji najnowszych danych.
Modele utworzone na podstawie zdjęć satelitarnych i pomiarów GPS wskazują, że zasięg tunelu magmowego jest znaczny, a magma zbliża się do powierzchni. Tunel magmowy rozciąga się od Kálfellsheiði na północy i biegnie na zachód od Grindavíku do oceanu w kierunku południowo-zachodnim. Modele te opierają się na danych satelitarnych sprzed około 12 godzin, więc można oczekiwać, że magma przesunęła się jeszcze bliżej powierzchni. Wszystko to oznacza, że istnieje duża szansa, iż magma zdoła się przedostać na powierzchnię. Ponadto trzeba wziąć pod uwagę zwiększoną szansę, że magma może pojawić się na dnie morskim.
Aktywność sejsmiczna znacznie spadła dziś po południu. Rozładowanie napięcia w regionie jest spowodowane wczorajszymi trzęsieniami ziemi i deformacją gruntu wynikającą z tworze ia się tunelu magmowego. Uwolnienie napięcia może utorować magmie drogę na powierzchnię.
Z opracowanych modeli wynika, że magma może pojawić się na południowym końcu tunelu magmowego tuż za Grindavíkiem. Jeśli jednak wulkan wybuchnie pod powierzchnią oceanu, nastąpi erupcja wybuchowa i związany z nią spływ piroklastyczny, czyli chmura gazu i małych cząsteczek popiołu.
W chwili erupcji stopiony materiał skalny o temperaturze powyżej 1000 stopni Celsjusza i olbrzymiej masie gwałtownie styka się z morską wodą. Zawarte w magmie gazy powodują potężny wzrost ciśnienia i rozrywają roztopioną skałę na drobne cząstki pyłu. Na powierzchni ta mieszanina gazów i pyłów eksploduje, a każdy litr zawartej w niej wody w ułamku sekundy tworzy 1700 litrów pary wodnej. Chmura piroklastyczna może się poruszać nawet z prędkością 1000 km/h. Wewnątrz chmury piroklastycznej nie ma tlenu.
Strefa zagrożenia na przedstawionej mapie została zdefiniowana na podstawie lokalizacji tunelu magmowego.
