Sąd Rejonowy w Reykjaviku uniewinnił państwo islandzkie i Urząd Imigracyjny w sprawie deportowanego obcokrajowca. Sąd Okręgowy stwierdził, że decyzja o zakazie ponownego wjazdu przez 14 lat nie jest nieproporcjonalna, gdyż mężczyzna, który dostał ten zakaz, został skazany w 2021 roku na trzy i pół roku więzienia za poważne przestępstwo związane z narkotykami.
W orzeczeniu sądu stwierdzono, że w następstwie decyzji sądu Dyrekcja ds. Imigracji wszczęła deportację mężczyzny w styczniu 2022 r. z zakazem ponownego wjazdu do kraju. Sąd odrzucił żądania mężczyzny dotyczące unieważnienia tych decyzji i skrócenia zakazu ponownego wjazdu.
Mężczyzna ten ma trzydzieści lat i od 2016 roku mieszka na stałe w Islandii. Powiedział, że ma tu pracę i argumentował, że niesprawiedliwe było deportowanie go w niepewności i beznadziei co do jego przyszłości, ponieważ się zmienił i żałował swoich czynów.
Sprawa zakończyła się skazaniem mężczyzny na trzy i pół roku więzienia przez Sąd Rejonowy w Reykjanes za poważne przestępstwo związane z narkotykami. W wyroku Sądu Rejonowego w sprawie karnej stwierdzono, że uwzględniono ilość i charakter przedmiotowych substancji, a kara w zawieszeniu nie wchodziła w grę.
W konkluzji Sądu Okręgowego stwierdzono, że biorąc pod uwagę wagę przestępstwa popełnionego przez mężczyznę, należy przyjąć, że podstawą do jego deportacji były poważne względy dotyczące porządku i bezpieczeństwa publicznego.
To zachowanie powoda jest uważane za poważne zagrożenie dla podstawowych interesów społeczeństwa. Chociaż przestępstwo ujawnione cztery lata po przybyciu powoda do kraju jest jego pierwszym, uznano, że zachowanie to ma charakter, wskazujący, iż powód może ponownie popełnić przestępstwo. Sąd stwierdził również, że decyzja Dyrekcji ds. Imigracji i orzeczenie Komisji Odwoławczej w sprawie mężczyzny były oparte na faktach, a rząd zastosował zasady merytoryczne, obowiązkowe do zastosowania zgodnie z ustawą o cudzoziemcach i prawem administracyjnym. Kontrowersyjne decyzje administracyjne nie podlegają ograniczeniom formalnym ani materialnym, które mogłyby prowadzić do uwzględnienia wniosku mężczyzny.
Sędzia zgodził się również, że biorąc pod uwagę powagę przestępstwa i ograniczone powiązania mężczyzny z krajem, decyzja o nałożeniu 14-letniego zakazu ponownego wjazdu była uzasadniona.
