Stolica Islandii nie mogłaby się dziś obyć bez energii geotermalnej. Większość ciepłej wody zużywanej w Reykjaviku wydobywana jest w mieście lub na jego obrzeżach, a wiele otworów wiertniczych znajduje się przy najbardziej ruchliwych ulicach miasta. Jeżeli chcecie wiedzieć więcej o wykorzystaniu źródeł geotermalnych w stolicy, zachęcamy do przeczytania kolejnych kilku ciekawostek.
1. W Reykjaviku istnieją dwa osobne systemy grzewcze
Gorąca woda z elektrowni Nesjavellir oraz woda zimna różnią się pod względem właściwości i składu chemicznego, dlatego w regionie metropolitalnym używa się dwóch osobnych systemów grzewczych. Z ogrzewanej zimnej wody korzysta się w północnej części regionu stołecznego, w tym w centrum Reykjaviku (wyjątkiem są obszary niedawno dołączone do okręgu), a południowa część stolicy obsługiwana jest przez elektrownię geotermalną Nesjavellir.
2. Siedząc na wzgórzu Öskjuhlið, na południe od centrum Reykjaviku, zauważycie nietypową konstrukcję: ogromną szklaną kopułę, spoczywającą na sześciu gigantycznych walcach.
W Perlanie, bo tak nazywa się budowla, przechowuje się gorącą wodę na wypadek okresowych zmian w zapotrzebowaniu. Zbiorniki powstały w roku 1940 przy rurociągu odprowadzającym wodę z obszaru geotermalnego Reyikr. W roku 1991 odnowiono je i wybudowano kopułę, w której znajduje się punkt widokowy, restauracja oraz sklepy.
3. Niefiltrowana woda geotermalna ma zapach siarki
Jedną z pierwszych rzeczy, na które zwracają uwagę przyjezdni, to fakt, że gorąca woda w Reykjaviku ma zapach zepsutych jajek. Powód jest prosty: wodę wpompowuje się prosto do instalacji, co oznacza, że ponad połowa gorącej wody lecącej z kranu to czysta, niefiltrowana woda geotermalna, bogata w siarkę.
4. … a czasem po prostu dodaje się siarkę do wody
Tylko połowa gorącej wody w Reykjaviku trafia z ziemi prosto do rur. Druga połowa pochodzi w elektrowni Nesjavellir, i jest tak nasycona minerałami, że nie nadaje się do konsumpcji. Dlatego używa się jej, aby ogrzać zimną wodę, lecącą z kranów w Reykjaviku. Do wody gruntowej dodaje się gazowy siarkowodór, obniżający ryzyko korozji tlenowej.
Więcej ciekawostek na temat energii geotermalnej w Reykjaviku znajdziecie w artykule:
Ciekawostki o energii geotermalnej i Reykjaviku cz. I
Geotermalna Islandia cz. I – plusy z energii geotermalnej
Ilona Dobosz
